Cmentarze żydowskie znajdowały się zazwyczaj na zboczach lub w innych niekorzystnie położonych miejscach, którymi społeczność chrześcijańska nie była zainteresowana. W czasie swojego powstania turnovski cmentarz mieścił się poza granicami miasta. Podłużny kształt cmentarza jest efektem jego dwukrotnego rozszerzenia.

W jego północnej części znajdują się najstarsze nagrobki z hebrajskimi napisami, dalej pojawiają się też nagrobki hebrajsko-niemieckie a w końcu język hebrajski na nagrobkach zastąpiły tylko litery פּ'נ (skrót hebrajskiego „tu spoczywa“) i תנצב״ה (skrót hebrajskiego „niech jego (jej) dusza zostanie związana w węzeł życia“). W południowej części cmentarza język niemiecki na nagrobkach zastępuje stopniowo język czeski. Na cmentarzu spoczywają przodkowie ważnych osobistości, na przykład Pavla Tigrida czy pisarza Ivana Olbrachta.

W XIX wieku na cmentarzu zbudowano dom cmentarny, w którym znajduje się zachowany kamienny stół wykonany z jednego kawałka łupka. Używano go do rytualnego mycia ciał zmarłych przed pochówkiem. Od 1952 roku na domku cmentarnym była umieszczona szklana płyta pamiątkowa z zapisanymi imionami Żydów z Turnova i okolic, którzy nie wrócili z obozów koncentracyjnych. Płyta została w 1985 roku zniszczona przez wandali. Jej granitowa kopia znajduje się obecnie we wnętrzu cmentarnego domku. W domku mieści się też mała wystawa poświęcona historii żydowskiego cmentarza.